Pełna koloru i namiętności twórczość Manuela de Falli jest mocno zakorzeniona w wyrazistym iberyjskim folklorze. Szczególnie inspirujący okazał się dla kompozytora ujmujący kulturowym i historycznym bogactwem region Andaluzji, w którym hiszpańska tradycja ulegała przez wieki obcym wpływom, m.in. arabskim czy romskim. Tę czarowną różnorodność kompozytor włączył w swój indywidualny język muzyczny, wzbogacony impresjonistycznym sznytem zdobytym podczas pobytu w Paryżu. Tkwiące w południowo-hiszpańskiej muzyce wzorce harmoniczne, melodyczne i rytmiczne wpisał w nowy kontekst, czego doskonałym przykładem są dzieła, które niczym klamra spinają program dzisiejszego koncertu. I suitę z baletu El sombrero de tres picos otwiera Mediodia – nostalgiczny obraz andaluzyjskiego miasteczka Guadix w początkach XIX wieku. Corregidor, wysoki urzędnik, który z racji zajmowanego stanowiska nosi charakterystyczne tytułowe nakrycie głowy, pragnie uwieść piękną zamężną młynarkę. Kobieta jednak okazuje się wyróżniać nie tylko urodą, ale też wiernością. Jej powab i charakter doskonale oddaje figlarne fandango umieszczone jako część druga suity. Nie mniej urzekające są kolejne ustępy cyklu – El Corregidor oraz Las uvas.

Miłosna tematyka pozostaje także osią baletu pantomimy El amor brujo – tym razem nie w satyrycznym, ale bardziej refleksyjnym wydaniu. Dzieło powstało dla Pastory Imperio, sewilskiej artystki flamenco, która do dziś jest uważana za jedną z najbardziej reprezentatywnych przedstawicielek tego nurtu sztuki. Jest to opowieść o młodej cygance, która – nieustannie nawiedzana przez zazdrosnego ducha zmarłego męża – nie może zaznać szczęścia w nowym związku. Andaluzyjski temperament i mistyczna siła uczucia znajdują odzwierciedlenie w pełnych ekspresji tańcach, wśród których wyróżnia się słynny rytualny Taniec ognia.  

Pomiędzy muzyką baletową zabrzmią trzy arie koncertowe Wolfganga Amadeusza Mozarta: zachwycająca inwencją Mentre ti lascio, oh figlia KV 513 oraz pełna liryzmu Misero! O sogno, o son desto? KV 431. Nie zabraknie także sceny i arii Ch’io mi scordi di te KV 505 opatrzonej dedykacją „Dla Mselle Storace i dla mnie”, w której o głębokim porozumieniu, jakie łączyło kompozytora z utalentowaną śpiewaczką świadczy siła wyrazu niezwykłego dialogu partii wokalnej i fortepianowej.

Marta Dziewanowska-Pachowska

Program:

Manuel de Falla (1876-1946)
I Suita z baletu El sombrero de tres picos (Trójgraniasty kapelusz)
1. Introduccion 
2. La tarde
3. Danza de la Molinera
4. El Corregidor
5. Las uvas

Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791)
Aria koncertowa Mentre ti lascio, oh figlia KV 513
Aria koncertowa Misero! O sogno, o son desto? KV 431
Aria koncertowa Ch’io mi scordi di te?… Non temer, amato bene KV 505

Manuel de Falla (1876-1946)

Balet pantomima El amor brujo (Czarodziejska miłość)

1. Introduccion y Escena
2. En la Cueva [La Noche]
3. Canción del amor dolido
4. El Aparecido
5. Danza del Terror
6. El Circulo Mágico [Romance del Pescador]
7. A Media Noche [Los Sortilegios]
8. Danza ritual del Fuego
9. Escena
10. Canción del Fuego fatuo
11. Pantomima 
12. Danza del Juego de Amor
13. Final [Las Campanas del Amanecer]

Wykonawcy:

Monika Ledzion mezzosopran

Aneta Łukaszewicz mezzosopran

Sylwester Smulczyński tenor

Wojtek Gierlach bas

Natalia Pawlaszek fortepian

Orkiestra Polskiej Opery Królewskiej

Przemysław Fiugajski dyrygent

Inspicjentka Tatiana Hempel-Gierlach

Bilety:

Bilety dostępne w serwisie: Kicket

Organizator:

Fundacja Nowa Miodowa i ZPSM Nr 1 w Warszawie.

Polska Opera Królewska

Bio:

Przemysław Fiugajski

Dyrygent, zastępca dyrektora Polskiej Opery Królewskiej ds. artystycznych, dyrektor artystyczny Filharmonii Gorzowskiej. Studiował w Akademii Muzycznej w Krakowie dyrygenturę w klasie prof. Tomasza Bugaja oraz klawesyn w klasie prof. Elżbiety Stefańskiej. Dysponuje rozległym repertuarem symfonicznym i operowym ze szczególnym uwzględnieniem muzyki XVIII oraz XX i XXI wieku. Występował z większością polskich orkiestr. Poprowadził wiele prawykonań, występując na międzynarodowych festiwalach: Write & Play, Aksamitna Kurtyna, Międzynarodowe Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich, Audio Art, Warszawska Jesień, Muzyka na szczytach, Andrzej Nikodemowicz – czas i dźwięk. W 2007 roku nagrał dla Polskiego Wydawnictwa Audiowizualnego Ładnienie Pawła Mykietyna (z Jerzym Artyszem jako solistą; płyta zawierająca to nagranie zdobyła dwie nagrody Fryderyk 2009). Jego płyta z muzyką symfoniczną Wojciecha Ziemowita Zycha nagrana z Orkiestrą Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku dla wytwórni Dux, zdobyła w 2010 roku wyróżnienie Supersonic przyznawane przez wychodzące w Luksemburgu pismo „Pizzicato”. Także dla wytwórni Dux nagrał ze Śląską Orkiestrą Kameralną oraz Orkiestrą i Chórem Filharmonii Śląskiej w Katowicach utwory na płyty monograficzne kompozytorów: Michała Dobrzyńskiego (2012) i Agnieszki Stulgińskiej (2013).

Od 2003 do 2017 roku pracował jako etatowy dyrygent w Warszawskiej Operze Kameralnej, gdzie uczestniczył w realizacjach kilkunastu oper, odnosząc wiele sukcesów i współpracując z plejadą wybitnych polskich wokalistów. Prowadził przedstawienia oraz koncerty w Polskiej Operze Bałtyckiej w Gdańsku, Operze Wrocławskiej, Polskiej Operze Królewskiej w Warszawie, Operze na Zamku w Szczecinie, Operze Lubelskiej, Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku, Teatrze Wielkim w Łodzi, Opera Nova w Bydgoszczy. W latach 2016-2018 był członkiem rady artystycznej Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus. W sezonie 2017/18 kierował działającą w ramach Filharmonii Lubelskiej orkiestrą barokową Konfraternia Caper Lublinensis, osiągając z nią w krótkim czasie wysoki poziom artystyczny i prezentując lubelskim melomanom arcydzieła baroku i klasycyzmu. W latach 2018-2022 pełnił funkcje dyrektora artystycznego i kierownika muzycznego Teatru Muzycznego w Lublinie.