Harasimowicz / Masecki po raz drugi zapraszają na jedyną w swoim rodzaju podróż przez perły europejskiej muzyki klasycznej. Samo zestawienie trąbki z fortepianem w znakomitej sali koncertowej Nowa Miodowa to już powód by przyjść, a jak jeszcze dodać do tego kunszt, erudycję i charyzmę obu panów, to już nie przyjść po prostu nie warto.
Tym razem motywem przewodnim recitalu będzie stypa. Jak mówi Harasimowicz:
„Zabierzemy państwa na stypę. Ale proszę się nie bać! Będzie bardzo wesoło! Bez zbędnego patosu, szlochów czy innych emocji z gatunku noir. Wyrównamy poziom emocji do wartości, w których zgoda i akceptacja jest jak przyszłość i przeszłość w jednym. To będzie stypa o wszystkich i o nikim.
Jest okazja, aby zamknąć niektóre tematy- inflacja spada, a pogoda się poprawia! Znów sięgniemy do literatury smyczkowej, gdzie dusza człowieka przemawia najmocniej. Zagramy z Vivaldim jak z kolegą ze szkolnej ławki, boso ale w ostrogach. Będą też niespodzianki i kompozycje Marcina Maseckiego, które mówią więcej niż jesteśmy w stanie zauważyć.”
Program:
Rebecca Clarke, Robert Schumann, George Enescu, Antonio Vivaldi, Marcin Masecki
Wykonawcy:
Jan Harasimowicz trąbka
Marcin Masecki fortepian
Bilety:
Sprzedaż biletów w serwisie eBilet.
Bilety wyprzedane.
Biogram:
Jan Harasimowicz to jeden z najwybitniejszych polskich trębaczy, solista Orkiestry Sinfonia Varsovia (I trąbka/trąbka piccolo). Podczas studiów w Wielkiej Brytanii związany był z City of Birmingham Symphony Orchestra czy Zespołem Muzycznym Teatru Szekspira w Stratford. Niedługo po powrocie do kraju, został muzykiem Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, z którą jako solista wykonywał m.in. II Koncert Brandenburski J.S. Bacha. Od roku 2010 jest pierwszym trębaczem Orkiestry Sinfonia Varsovia, a od 2016 wykładowcą na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina oraz nauczycielem w ZPSM Nr 1 Warszawie przy ulicy Rakowieckiej 21. Jako solista występował z takimi orkiestrami jak Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Varsovia, Śląska Orkiestra Kameralna, Sinfonia Iuventus czy Filharmonia Zielonogórska. Angażuje się także w wyjątkowe projekty spoza kręgów muzyki klasycznej (m.in. Sinfonia Varsovia Brass, Szymon Nidzworski Project, Jazz Band Młynarski/Masecki). To właśnie spotkanie w ramach Jazz Band Młynarski/Masecki, zaowocowało pomysłem na zrealizowanie wspólnego muzycznego eksperymentu z wybitną i niezwykłą postacią polskiej sceny muzycznej, jaką jest Marcin Masecki.
Marcin Masecki to jeden z najbardziej oryginalnych i wszechstronnych muzyków na polskiej scenie muzycznej. Gra na wszystkich instrumentach klawiszowych, komponuje, dyryguje, aranżuje i kuratoruje. Jego działalność obejmuje szerokie spektrum stylistyczne, a wirtuozowskie łączenie gatunków oraz łamanie granicy między sztuką wysoką a rozrywkową stały się jego znakami rozpoznawczymi. Pierwszą pasją Maseckiego jest jazz i muzyka improwizowana. Wśród wielu projektów na pierwszy plan wybija się Jazz Band Młynarski-Masecki, prowadzony wspólnie z Janem Młynarskim. Zespół skupia się na polskim, przedwojennym repertuarze rozrywkowym. Nie jest to jednak grupa rekonstrukcyjna. Nowe aranżacje Maseckiego to muzyka stara i nowa jednocześnie. “Tak by grali polscy jazzmani, gdyby ich kariery nie zostały przerwane przez wojnę” - Tomasz Lerski, varsavianista. Jako klasycznie wykształcony pianista Masecki regularnie podejmuje wątek europejskiej spuścizny muzycznej. Niektóre projekty to: Chopin - Nokturny (2016) - żelazny repertuar pianistyczny zagrany na małym, nienastrojonym pianinie, przyswojony bez użycia nut. Masecki od lat flirtuje z estetyką lo-fi. W kontekście kanonicznych dzieł Chopina daje to nowy, świeży sposób słuchania, uniezależniony od akademickiej poprawności. Pominięcie partytur dodatkowo przybliża rzecz do tradycji ustnych, typowych dla muzyki ludowej i jazzu. Beethoven - Ostatnie sonaty (2015) - nagrane w specjalnych słuchawkach wygłuszających, celem zbliżenia się do perspektywy całkowicie głuchego kompozytora. Efektem jest niezwykle abstrakcyjna, skupiona i bezkompromisowa interpretacja. Bach - Re:write (2012) - koncerty klawesynowe grane na Wurlitzerze, instrumencie elektro-akustycznym z lat 70-tych, z towarzyszeniem orkiestry barokowej. Jeden koncert „podwójny” w duecie z Piotrem Orzechowskim. Masecki to również kurator stołecznego życia muzycznego. Co roku organizuje cykliczne imprezy w ramach letniego programu Plac Defilad przy Teatrze Studio. Jako kompozytor jest regularnie zapraszany przez inne zespoły i instytucje.
aut. Magdalena Hueckel
Organizatorem koncertu jest Fundacja Nowa Miodowa, ZPSM Nr 1 w Warszawie i Toinen Music.
