* Wersja duetowa utworu została przez kompozytorkę stworzona w 2013 roku specjalnie dla Ewy Liebchen – flet, piccolo, Rafał Jędrzejewski – flet, flet basowy, Emilia Sitarz – fortepian

Ewa Liebchen (flet)

Rafał Jędrzejewski (flet)

Emilia Karolina Sitarz (fortepian)

Rumuńska kompozytorka Doina Rotaru często odwołuje się w swojej pracy do archetypów i symboli, które starannie wplata w swoje płynne heterofonie, łącząc w ten sposób archaiczne wpływy rumuńskie (szczególnie w postaci doboru ornamentacji lub częstego użycia fletu) ze współczesnymi technikami i strukturami.

Urodzona w 1951 roku w Bukareszcie kompozytorka napisała do tej pory ponad 120 utworów obejmujących niemal wszystkie gatunki muzyczne: od utworów solowych, kameralnych, chóralnych po orkiestrowe, od utworów łączących muzykę instrumentalną z elektroniczną po muzykę do teatru lalek. Jej muzyka była wykonywana na wielu koncertach i festiwalach na całym świecie. Otrzymała zamówienia od Festiwalu Warszawska Jesień, Radia France, Radia Graz, Suntory Hall Tokyo, Ministerstwa Kultury Francji, różnych zespołów i solistów z Austrii, Chorwacji, Francji, Niemiec, Islandii, Japonii, Holandii, Szwecji, Szwajcarii.

Doina Rotaru jest laureatką ważnych nagród: Rumuńskiej Akademii Nauk (1996), Rumuńskiego Związku Kompozytorów (10 nagród w latach 1981–2015), a także I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Gedok – Mannheim (1994). Została zaproszona do prowadzenia wykładów o swojej muzyce w Niemczech, Holandii, Wielkiej Brytanii, Japonii, Islandii, Szwecji, Polsce, Włoszech czy Hiszpanii.

Wykłada od 1990 roku na Państwowym Uniwersytecie Muzycznym w Bukareszcie, gdzie w latach 2008–2013 była również kierownikiem Katedry Kompozycji. W 1998 i 2009 roku była dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Tygodnia Muzyki Nowej, najważniejszego festiwalu muzyki współczesnej w Bukareszcie. Jej utwory są publikowane przez Editura Muzicală (Wydawnictwo Muzyczne) w Bukareszcie, Éditions Leduc i Henry Lemoine w Paryżu oraz Babel Scores.