Cykl koncertów w ramach współpracy ZPSM Nr 1 z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa.

Program:

Zoltán Kodály Tańce z Galanty 

Fryderyk Chopin – Koncert fortepianowy f-moll op. 21 

Maestoso
Larghetto
Allegro vivace

przerwa 

Johannes Brahms Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102 

Allegro
Andante
Vivace non troppo

Wykonawcy:

Zuzanna Krystian-Browalska  fortepian

Marcelina Rucińska skrzypce

Piotr Olesz wiolonczela

Maciej Kotarba dyrygent

Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa

Bilety:

Darmowe wejściówki dostępne w serwisie Bilety24 od 15.11.2024r. 

Organizator:

Fundacja Nowa Miodowa, ZPSM Nr 1 w Warszawie, Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa.

Do najważniejszych zadań naszej misji należy wspieranie i inspirowanie młodych muzyków, także uczniów, którzy dopiero rozpoczynają swoją artystyczną drogę – przecież sami byliśmy nimi całkiem niedawno! Dlatego Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa razem z Zespołem Państwowych Szkół Muzycznych Nr 1 w Warszawie z powodzeniem realizuje od trzech lat cykl „NOWA MIODOWA. SINFONIA IUVENTUS” i zaprasza na pierwszy w tym sezonie koncert do pięknej sali koncertowej ZPSM 1 przy ul. Rakowieckiej, z udziałem uczniów i bardzo atrakcyjnym repertuarem.

Młodość Fryderyka Chopina przypadła na lata największego rozkwitu muzyki w stylu brillant, który oznaczał „błyskotliwość” rozumianą jako wirtuozerię szybkich gam i pasaży, bogactwo ornamentów – cechy, którymi uwielbiali popisywać się muzycy. Moda ta nie ominęła oczywiście Warszawy i także twórczość Chopina z okresu warszawskiego jest w zasadzie utrzymana w tym duchu. Chopin bardzo lubił ów genre, pozwalający mu ukazać olśniewającą technikę pianistyczną. Do ostatnich ukłonów w jego kierunku należały m.in. dwa koncerty fortepianowe, stanowiące probierz kompozytorskich umiejętności i symbolicznie zamykające (formalnie ukończone już wcześniej) studia u Józefa Elsnera w Szkole Głównej Muzyki. Arcydzieła powstały w krótkich odstępach czasu, w latach 1829-1830. Wbrew numeracji opusowej (wynikającej z kolejności drukowanych wydań) Koncert f-moll op. 21 został ukończony jako pierwszy. W obu dziełach część pierwsza jest utrzymana w formie sonatowej, część finałowa zaś to swobodne, szczególnie wirtuozowskie rondo (tutaj dochodzą do głosu elementy folklorystycznych stylizacji, w Koncercie f-moll – kujawiaka). W każdym z obu dzieł szczególna rola przypada części środkowej. W epoce brillant nierzadko miewała ona charakter zwięzłego „epizodu lirycznego” o pieśniowym, sentymentalnym charakterze – dla Chopina jednak te odcinki są najważniejszymi elementami muzycznej i emocjonalnej narracji, to tutaj zdaje się w całej pełni wyśpiewywać swe uczucie (do pięknej Konstancji Gładkowskiej), o czym tak pisał Tadeusz Zieliński: „Trudno byłoby znaleźć w dotychczasowej literaturze muzycznej przykład równie sugestywnego, namiętnego i wzruszającego wyznania miłości, zawartego w dźwiękach”. Warszawska premiera Koncertu f-moll (Teatr Narodowy, 17 marca 1830, dyrygował Karol Kurpiński) wzbudziła ogromny entuzjazm publiczności i krytyki. W miarę powiększania się czasowego dystansu jasne stało się, że dzieła te znacznie wykraczają poza błahe konwencje swej epoki, otwierając drogę od silnie jeszcze klasycyzującego koncertu brillant do prawdziwie romantycznego wcielenia tego gatunku. W solowej partii zaprezentuje się Zuzanna Krystian-Browalska, aktualnie uczennica Joanny Ławrynowicz-Just. Dużo koncertuje, z sukcesami brała udział w ponad 60 ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach solowych i kameralnych, jest stypendystką Prezesa Rady Ministrów, Prezydenta Miasta Gdańska oraz od 2022 roku – programu „Zdolni” Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci.

Skrzypaczka Marcelina Rucińska (ucząca się pod kierunkiem Magdaleny Szczepanowskiej) oraz wiolonczelista Piotr Olesz (uczeń Mateusza Szmyta i Marcina Zdunika) mieli już okazję koncertować z naszą Orkiestrą, legitymują się też bogatym dorobkiem konkursowych laurów, prestiżowych występów i udziałem w doskonalących ich talenty kursach; są także beneficjentami ważnych programów stypendialnych. Obydwoje młodzi artyści zaprezentują wspólnie późne arcydzieło Johannesa Brahmsa, jego Koncert podwójny a-moll na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę. Napisano całkiem sporo koncertów na taką obsadę (począwszy od Vivaldiego po twórców XX wieku), ale ten pozostaje najbardziej znanym i najczęściej grywanym. Nie bez powodu – to utwór mistrzowski, ostatni koncert (i ostatnie dzieło symfoniczne) tego autora, łączący wybujałą ekspresję, patos i nostalgię. Był on gestem pojednania z przyjacielem, Josephem Joachimem, z którym kompozytor poróżnił się przed laty. Wielki skrzypek przyjął go (z lakoniczną dedykacją na manuskrypcie): „dla tego, któremu było to przeznaczone”).

Muzyka węgierska postrzegana jest często przez pryzmat stylu zwanego verbunkos z jego charakterystyczną formą czardasza, złożoną z nostalgicznego, emfatycznego wstępu lassú oraz ognistej, szybkiej, wirtuozowskiej części friss. Jednak to tylko jedno z oblicz muzyki tego kraju, nawiązujące głównie do folkloru cygańskiego bałkańskiego pogranicza. Był on tak atrakcyjny, że znajdował żywe odzwierciedlenie w muzyce artystycznej, spopularyzowany w niej za sprawą m.in. Ferenca Liszta i Johannesa Brahmsa. Późniejsi twórcy nurtu stylu narodowego pragnęli zwracać uwagę na to, że rodzimy folklor Węgier jest o wiele bogatszy i bardziej zróżnicowany. Badania etnograficzne i prace dokumentacyjne Zoltána Kodálya i Beli Bartóka uchwyciły go w chwili, gdy poczynał już zanikać; znalazł też żywe odbicie w twórczości obu wielkich Węgrów, czasem cytowany dosłownie, częściej – poddawany subtelnej stylizacji. Obaj sporadycznie ulegali jednak też urokowi verbunkos – przystępne i eufoniczne, niezwykle urodziwe Tańce z Galanty (1933) to jedna z ciekawych koncesji Kodálya na rzecz tego stylu.

Koncert poprowadzi Maciej Kotarba, zdobywca I Nagrody oraz Nagrody Specjalnej na II Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim we Wrocławiu. Półfinalista m.in. Donatella Flick LSO Conducting Comeptition, X Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga, stypendysta Międzynarodowych Kursów Dyrygenckich w Lusławicach prowadzonych przez Colina Mettersa. Ukończył klasę dyrygentury symfoniczno-operowej Marka Pijarowskiego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Absolwent Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu klasy dyrygentury Warcisława Kunca oraz klasy skrzypiec Eweliny Pachuckiej-Mazurek, uzupełniał swe studia także za granicą. W czerwcu 2017 roku zadebiutował wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej. Koncertował z Athens Philharmonia Orchestra, Orkiestrą Symfoniczną z Ivano–Frankivska, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Szczecinie, Śląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Łódzkiej, Warmińsko-Mazurskiej, Częstochowskiej, Świętokrzyskiej, Koszalińskiej, Kaliskiej, Orkiestrą Sinfonietta Cracovia oraz z wieloma orkiestrami uczelni wyższych w Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu. Dyrygował w Wielkiej Brytanii, Korei Południowej i Hong Kongu. Asystował wielu polskim znanym dyrygentom, m.in. Grzegorzowi Nowakowi, Michałowi Klauzie, Warcisławowi Kuncowi, Janowi Miłoszowi Zarzyckiemu oraz Jakubowi Chrenowiczowi.

Bio:

Zuzanna Krystian – Browalska urodziła się 19 listopada 2008 r. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 6 lat pod kierunkiem mgr Hanny Tokarskiej w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku. Od września 2023 r. jest uczennicą Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Zenona Brzewskiego w Warszawie w klasie prof. Joanny Ławrynowicz-Just. W ciągu kilku lat swojej edukacji artystycznej Zuzanna uczestniczyła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych pedagogów fortepianu, m.in.: prof. Katarzynę Popową-Zydroń, prof. Elżbietę Stefańską, prof. Andrzeja Jasińskiego, prof. Andrzeja Tatarskiego, prof. Pawła Zawadzkiego, prof. Wojciecha Świtałę. Młoda pianistka zdobyła nagrody na ponad 60 ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach solowych i kameralnych. Ostatnie osiągnięcia to m.in.: tytuł Laureatki Estrady Młodych podczas 58. Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, 1. nagroda w kategorii solo i concerto w Elevato Piano Competition – edycja 2024 w Pradze (Czechy), 1. nagroda w XI Konkursie Pianistycznym Uczniów Szkół Muzycznych II stopnia EPTA w Krakowie (2024 r.), 2. Nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Szkół Muzycznych II stopnia CEA w Warszawie (2024 r.), 1. nagroda w Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Londynie (2024 r.), 1. nagroda w American Virtuoso International Music Competition w Stanach Zjednoczonych (2024 r.), 1. nagroda oraz nagrody specjalne za wykonanie utworu F. Chopina i J. S. Bacha w Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Narwie (Estonia, 2023 r.). Dotychczas Zuzanna występowała m.in. w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach w ramach programu „Prezentacje”, w Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie, w Domu Urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, w Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku, w Filharmonii Lwowskiej, w MUBA Tallińskiej Szkole Muzycznej i Baletowej oraz w Musikverein w Wiedniu. Zuzanna jest stypendystką Prezesa Rady Ministrów, Prezydenta Miasta Gdańska oraz od 2022 r. - programu „Zdolni” Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci.

Marcelina Rucińska urodziła się 18 kwietnia 2007 roku. Swoją edukację muzyczną rozpoczęła w Powiatowej Szkole Muzycznej I stopnia w Dywitach w klasie Pani Doroty Obijalskiej. Aktualnie jest uczennicą VI klasy w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej II stopnia im. Z. Brzewskiego w ZPSM Nr 1 w Warszawie, w klasie Pani Profesor Magdaleny Szczepanowskiej.

Marcelina od wielu lat uczestniczy w kursach muzycznych m.in. Międzynarodowych Kursach Muzycznych w Łańcucie, Letniej Akademii Muzycznej w Krakowie, Zimowych Kursach „Puławy & Skrzypce”, Międzynarodowych Warsztatach Muzycznych w Podkowie Leśnej, International Master Classes For The Bow String Instruments, Piano, Opera Singing and Chamber Play w Dolnym Kubinie. Dwukrotnie brała udział w warsztatach orkiestrowych „ORCHESTRA4YOUNG” w Bydgoszczy. Miała okazję współpracować z wieloma wybitnymi pedagogami m.in. Wiesławem Kwaśnym, Wojciechem Koprowskim, Jakubem Haufą, Simonem Smith, Moniką Urbaniak-Lisik, Januszem Wawrowskim, Evgeny Sinaiskim, Adamem Sztabą. Koncertowała w takich miejscach jak Zamek Królewski w Warszawie, Zamek w Łańcucie, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie, Filharmonia Pomorska w Bydgoszczy, Filharmonia w Żilinie, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Studio Koncertowe Polskiego Radia, Kościół Świętej Elżbiety Węgierskiej w Paryżu, Bazylika Świętego Antoniego w Padwie. 

Grała z orkiestrami takimi jak: Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa, Orkiestra Filharmonii w Žilinie, Międzynarodowa Orkiestra Uniart w Paryżu. W roku 2022 i 2023 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Marcelina jest członkiem programu Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. W 2020 roku była stypendystką Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Na swoim koncie ma wiele sukcesów solowych oraz kameralnych zarówno w Polsce jak i zagranicą.

Piotr Olesz jest uczniem klasy VI OSM II st. im. Zenona Brzewskiego w ZPSM Nr 1.W ciągu 11 lat edukacji muzycznej z powodzeniem uczestniczył w wielu wydarzeniach muzycznych. Był laureatem konkursów w Pradze, Sztokholmie, Grazu, Kłajpedzie i wielu innych. Ostatnio był pół-finalistą XII Konkursu Wiolonczelowego Witolda Lutosławskiego w Warszawie. Występował również jako solista na wielu koncertach w kraju i za granicą. Grał z polskimi orkiestrami, takimi jak Sinfonia Juventus, Orkiestra Polskiego Radia i Orkiestra Kameralna Wratislava. W latach 2013 - 2021 uczęszczał do klasy wiolonczeli w Szkole Muzycznej w Gdańsku, jako uczeń prof. Jadwigi Ewald. W 2021 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie uczy się pod kierunkiem prof. Mateusza Szmyta i prof. Marcina Zdunika. Przez cały okres rozwoju muzycznego doskonalił swoje umiejętności współpracując z wieloma wybitnymi pedagogami, m.in. prof. Danjulo Ishizaka, Arto Noras, Marc Coppey, Kazimierz Michalik, Roberto Trainini, Adam Krzeszowiec, Andrzej Bauer i Edward King. Brał również udział w 29 i 30 edycji Festiwalu w Verbier. Otrzymał kilka stypendiów: stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także z programu stypendialnego "Młoda Polska 2023". Od 2019 roku jest uczestnikiem programu „Zdolni” Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci.

Więcej:

Młodość Fryderyka Chopina przypadła na lata największego rozkwitu muzyki w stylu brillant, który oznaczał „błyskotliwość” rozumianą jako wirtuozerię szybkich gam i pasaży, bogactwo ornamentów – cechy, którymi uwielbiali popisywać się muzycy. Moda ta nie ominęła oczywiście Warszawy i także twórczość Chopina z okresu warszawskiego jest w zasadzie utrzymana w tym duchu.  Chopin bardzo lubił ów genre, pozwalający mu ukazać olśniewającą technikę pianistyczną. Do ostatnich ukłonów w jego kierunku należały m.in. dwa koncerty fortepianowe, stanowiące probierz kompozytorskich umiejętności i symbolicznie zamykające (formalnie ukończone już wcześniej) studia u Józefa Elsnera w Szkole Głównej Muzyki. Arcydzieła powstały w krótkich odstępach czasu, w latach 1829-1830. Wbrew numeracji opusowej (wynikającej z kolejności drukowanych wydań), Koncert f‑moll op. 21 został ukończony jako pierwszy.  W obu dziełach część pierwsza jest utrzymana w formie sonatowej, część finałowa zaś to swobodne, szczególnie wirtuozowskie rondo (tutaj dochodzą do głosu elementy folklorystycznych stylizacji, w Koncercie f-moll – kujawiaka).   W każdym z obu dzieł szczególna rola przypada części środkowej. W epoce brillant nierzadko miewała ona charakter zwięzłego „epizodu lirycznego” o pieśniowym, sentymentalnym charakterze – dla Chopina jednak te odcinki są najważniejszymi elementami muzycznej i emocjonalnej narracji, to tutaj zdaje się w całej pełni wyśpiewywać swe uczucie (do pięknej Konstancji Gładkowskiej), o czym tak pisał Tadeusz Zieliński: „Trudno byłoby znaleźć w dotychczasowej literaturze muzycznej przykład równie sugestywnego, namiętnego i wzruszającego wyznania miłości, zawartego w dźwiękach”. Warszawska premiera Koncertu f‑moll (Teatr Narodowy, 17 marca 1830, dyrygował Karol Kurpiński) wzbudziła ogromny entuzjazm publiczności i krytyki. W miarę powiększania się czasowego dystansu jasne stało się, że dzieła te znacznie wykraczają poza błahe konwencje swej epoki, otwierając drogę od silnie jeszcze klasycyzującego koncertu brillant do prawdziwie romantycznego wcielenia tego gatunku. W solowej partii zaprezentuje się Zuzanna Krystian-Browalska, aktualnie uczennica Joanny Ławrynowicz-Just. Dużo koncertuje, z sukcesami brała udział w ponad 60 ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach solowych i kameralnych, jest stypendystką Prezesa Rady Ministrów, Prezydenta Miasta Gdańska oraz od 2022 r. – programu „Zdolni” Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci.

Wiolonczelistka Marcelina Rucińska (ucząca się pod kierunkiem Magdaleny Szczepanowskiej) oraz skrzypek Piotr Olesz (uczeń Mateusza Szmyta i Marcina Zdunika) mieli już okazję koncertować z naszą Orkiestrą, legitymują się też bogatym dorobkiem konkursowych laurów, prestiżowych występów i udziałem w doskonalących ich talenty kursach; są także beneficjentami ważnych programów stypendialnych. Obydwoje młodzi artyści zaprezentują wspólnie późne arcydzieło Johannesa Brahmsa, jego Koncert podwójny a‑moll na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę. Napisano całkiem sporo koncertów na taką obsadę (począwszy od Vivaldiego po twórców XX wieku), ale ten pozostaje najbardziej znanym i najczęściej grywanym. Nie bez powodu – to utwór mistrzowski, ostatni koncert (i ostatnie dzieło symfoniczne) swego autora, łączący wybujałą ekspresję, patos i nostalgię. Był on gestem pojednania z przyjacielem, Josephem Joachimem, z którym kompozytor poróżnił się przed laty. Wielki skrzypek przyjął go (z lakoniczną dedykacją na manuskrypcie): „dla tego, któremu było to przeznaczone”).

Muzyka węgierska postrzegana jest często przez pryzmat stylu zwanego verbunkos z jego charakterystyczną formą czardasza, złożoną z nostalgicznego, emfatycznego wstępu lassú oraz ognistej, szybkiej, wirtuozowskiej części friss. Jednak to tylko jedno z oblicz muzyki tego kraju, nawiązujące głównie do folkloru cygańskiego bałkańskiego pogranicza. Był on tak atrakcyjny, że znajdował żywe odzwierciedlenie w muzyce artystycznej, spopularyzowany w niej za sprawą m.in. F. Liszta i J. Brahmsa. Późniejsi twórcy nurtu stylu narodowego pragnęli zwracać uwagę na to, że rodzimy folklor Węgier jest o wiele bogatszy i bardziej zróżnicowany. Badania etnograficzne i prace dokumentacyjne Zoltána Kodálya i Beli Bartóka uchwyciły go w chwili, gdy poczynał już zanikać; znalazł też żywe odbicie w twórczości obu wielkich Węgrów, czasem cytowany dosłownie, częściej – poddawany subtelnej stylizacji. Obaj sporadycznie ulegali jednak też urokowi verbunkos – przystępne i eufoniczne, niezwykle urodziwe Tańce z Galanty (1933) to jedna z ciekawych koncesji Kodálya na rzecz tego stylu.

Koncert poprowadzi Maciej Kotarba, zdobywca I Nagrody oraz Nagrody Specjalnej na II Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim we Wrocławiu. Półfinalista m.in. Donatella Flick LSO Conducting Comeptition, X Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga, stypendysta Międzynarodowych Kursów Dyrygenckich w Lusławicach prowadzonych przez Colina Mettersa. Ukończył klasę dyrygentury symfoniczno-operowej. Marka Pijarowskiego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Absolwent Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu klasy dyrygentury Warcisława Kunca oraz klasy skrzypiec Eweliny Pachuckiej-Mazurek, uzupełniał swe studia także za granicą. W czerwcu 2017 roku zadebiutował wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej. Koncertował z Athens Philharmonia Orchestra, Orkiestrą Symfoniczną z Ivano–Frankivska, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Szczecinie, Śląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Łódzkiej, Warmińsko-Mazurskiej, Częstochowskiej, Świętokrzyskiej, Koszalińskiej, Kaliskiej, Orkiestrą Sinfonietta Cracovia oraz z wieloma orkiestrami uczelni wyższych w Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu. Dyrygował w Wielkiej Brytanii, Korei Południowej i Hong Kongu. Asystował wielu polskim znanym dyrygentom, m.in. Grzegorzowi Nowakowi, Michałowi Klauzie, Warcisławowi Kuncowi, Janowi Miłoszowi Zarzyckiemu oraz Jakubowi Chrenowiczowi.