Felix Mendelssohn (1809-1847) wykazywał szczególne zdolności muzyczne już od wczesnego dzieciństwa. W wieku ośmiu lat z łatwością odczytywał złożone partytury, jako dziewięciolatek występował już publicznie, zachwycając grą na fortepianie, a dwunaste urodziny świętował wystawieniem swojego pierwszego Singspielu. Zatem ukończona w marcu 1826 roku Trompetenovertüre op. 101, choć należy do wczesnej twórczości, jest dziełem dojrzałym – o klarownym układzie formalnym, z wyczuciem wykorzystującym możliwości barwowe orkiestry. Tytuł zawdzięcza charakterystycznej początkowej fanfarze, bo wbrew pozorom trąbki w jej dalszym przebiegu wcale nie pełnią wiodącej roli.  

Koncert skrzypcowy e-moll op. 64 stanowi jeden z najczęściej wykonywanych utworów mistrza i należy do najważniejszych dziewiętnastowiecznych utworów z tego gatunku. Wiedziony wskazówkami znakomitego skrzypka Ferdynanda Davida, który prawykonał dzieło w Lipsku 1845 roku, Mendelssohn zdołał genialnie pogodzić techniczną wirtuozerię z liryczną brzmieniowością partii skrzypiec. W połączeniu z charakterystyczną dla kompozytora wrażliwością instrumentacyjną trzyczęściowa forma zyskała kształt zachwycający kunsztem i ekspresją.

Wieczór zwieńczy I Symfonia op.11 z 1824 roku – prawykonana na prywatnym przyjęciu z okazji 19. urodzin nie mniej uzdolnionej muzycznie siostry Felixa – Fanny. Nie był to debiut kompozytora w tym gatunku – wcześniej Mendelssohn napisał 12 symfonii smyczkowych – jednak to w op. 11 po raz pierwszy zastosował pełną orkiestrę symfoniczną. W interpretacji Orkiestry Polskiej Opery Królewskiej dzieło zabrzmi w swej pierwotnej wersji – z Menuetem na trzeciej pozycji (później kompozytor zastąpił tę część Scherzem). Pierwsze publiczne wykonanie dzieła, poprowadzone przez Mendelssohna w Londynie w 1829 roku, spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem – zachwycając publiczność twórczą inwencją, melodyjnością tematów i błyskotliwą energią całości.

Program:

Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847)

Trompetenovertüre op. 101

Koncert skrzypcowy e-moll op. 64

Allegro molto appassionato | Andante – Allegretto non troppo | Allegro molto vivace

— przerwa —

I Symfonia c-moll op.11

Allegro di molto | Andante | Menuetto. Allegro molto | Allegro con fuoco – Più stretto